Vaarwel Maarten

Zaterdag was de laatste thuismatch van de ratten dit seizoen. Eentje om niet snel te vergeten. Wat een feestvolle wedstrijd moest worden, om het toch wel prachtige seizoen af te sluiten, werd door het overlijden van Maarten De Smedt een wervelwind aan emoties. Maarten is een van de oprichters van supportersclub Armata Viola, een zeer sympathieke groep supporters die steeds voor ludieke acties en enorme sfeer zorgen. Een sfeerclub, opgericht in het bekerjaar, die over heel het land worden geapprecieerd, zelfs bij onze “vijanden”. De hele club, samen met de spelers en supporters van KV Mechelen, zorgden voor aftrap voor een enorm kippenvel-moment. De spelers van beide ploegen liepen naar het vak van de harde kern en hielden een spandoek vast, terwijl enkele overgebleven spelers en mensen van het bestuur opkwamen met een bloemenkrans. Deze werden neergelegd in een hoek van het stadion waar een vlag wapperde met Maarten gezicht op. Door de boxen hoorden we “You’ll Never Walk Alone“, maar voor de rest was het zeer stil in het stadion. Iedereen recht. Banners verschenen in zowel ons supportersvak als dat van KV Mechelen die Maarten’s naam droegen terwijl iedereen begon mee te zingen, eerst zachtjes, maar steeds luider waardoor je haar nog meer recht kwam en er zelfs tranen in de ogen bij velen verschenen. Velen, die hem misschien nooit hebben gekend en jammer genoeg ook nooit zullen kennen.

Maarten overleed in de bus op weg naar de match tegen Bergen vorige week en was 27 jaar. Dat is de leeftijd die ik nu ook heb. Het doet een mens wel nadenken als je daar zo staat. Je hart dat gewoon denkt dat het genoeg geweest is. Ondertussen was het lied afgelopen en werd het volgende ingezet. Een grotere stijlbreuk met het vorige is haast niet mogelijk: een voetbal-feestplaat met de titel “Bostero Soy“. Een raar gevoel, maar dit was zijn nummer, zijn favoriete supportersnummer. Confetti, vlaggen, gejuich… een explosie in het supportersvak maakte iedereen klaar voor het spektakel dat ging volgen.

Bedankt supporters, zowel van GB als van KVM voor dit moment. Bedankt bestuur voor het erkennen van het belang van zo iemand. Bedankt spelers voor die match. Maar bovenal, bedankt Maaarten, voor alles dat je gedaan hebt. Ik kende je niet, maar ik zal je niet vergeten.

Bekijk de foto’s