Ik ben daar graag. En toch koop ik er amper boeken, want voor de goedkoopheid moet je daar niet zijn. Ik vind het vreemd om mensen daar met een doos vol boeken te zien buitenwandelen. Nee, het is de sfeer die er hangt. De geur van duizenden ‘vers’ gedrukte boeken, het zweet van duizenden schrijvers. De ideale start van NaNoWriMo, ook.
En dan zie je ze daar zitten, vele schrijvers zonder geïnteresseerden. Uit verveling met elkaar pratende. En aan de overkant de grote kanonnen. Een Pieter Aspe die er al met een Duvel klaar zit met voor hem tientallen mensen die zijn laatste werk willen laten signeren maar nog even moeten wachten omdat Herbert Flack, wiens handtekening ze er moeten bijnemen, te laat is.
In zaal 3 dan de stand die de ster van deze editie een plaats mag geven. Jeroen Meus krijgt niet zoals zijn collega’s een klapstoel en een halve meter tafel. Nee, de culinaire koning van Vlaanderen krijgt een eigen bureau met lamp en bloemen. Voor zijn boeken is er geen plaats want de rest van de zone is wachtrij. Een zone die groter is dan waar sommige uitgeverijen het mee moeten doen.
Naast boeken heb je ook kranten, en een abonnement durf ik daar wel eens nemen. Een weekendabo op De Morgen komt met een boek (in de selectie ‘Dagelijkse Kost 4’, of wat had u gedacht), 5 koffiemokken (van Jeroen Meus, hoe toevallig) en een korting. Maar er is ook een schemerzone. Waarom heeft de TGV in godsnaam een stand? De VRT brengt nog verslag uit, en Fintro zet er een cashautomaat, dus daar begrijp ik het nog van. Maar de meerwaarde van Base?
Het (boeken)thema van het moment is ook duidelijk: DIY. Haken, breien, naaien, … en uiteraard koken. Maar wat we vooral kochten waren boekjes voor Alexander, want dat is one thema van het moment. Wat niet wegneemt dat onze verlanglijstjes voor de feestdagen aangedikt zijn.