Tag: Muziek

Categorieën
Uncategorized

Raspberry Pi als Media Center

PiEén toestel staat centraal in Project Cleanup: mijn Synology DS212+. Alles komt er op: documenten, foto’s, video, muziek… alles centraal op een NAS, in Raid met backups naar Crashplan van alles wat belangrijk is. In een post van een tijdje geleden haalde ik al aan dat de ontsluiting van deze media naar de living nog niet optimaal was. Omdat we nog niet aan het vervangen van televisie en/of home theater systeem toe zijn, zocht ik een tijdelijke oplossing. En die vond ik in een Raspberry Pi.

Een Raspberry Pi is een kleine computer die gemaakt is voor educatieve doeleinden. Iedereen kan deze echter aanschaffen en kost slechts $25 of $35 (het duurdere model heeft een ethernet poort, 2 usb poorten en dubbelzoveel ram als de goedkopere (namelijk 512MB).

Er zijn al verschillende Linux distro’s beschikbaar voor het kleine ding, maar ook xbmc, en daar werd het voor mij interessant, is beschikbaar in een versie die er op draait: raspbmc. Deze software maakt van de Raspberry Pi een zo goed als volwaardig Media Center dat alles van op mijn NAS kan streamen naar de TV in de living. Wat heb je nodig:

  • Raspberry pi model b
  • Ethernet kabel
  • USB naar micro-USB voedingskabel
  • SD kaartje
  • HDMI kabel
  • Audio kabel 3.5mm
  • Behuizing (als je niet wil dat het ding vol stof hangt)
  • Toetsenbord*
  • Muis*

* Zijn niet écht nodig; ik heb raspbmc kunnen installeren zonder en met behulp van een iOS xbmc remote app.

Pittfalls

De installatie liep niet van een leien dakje. Maar zoals ik op verschillende blogs en fora las: niet opgeven. Dat deed ik niet en het ding draait. Wat zijn de zaken waar ik tegen aan liep:

  • Zorg voor een goeie voeding. De voeding van m’n iPad is perfect, maar vele vendors zoals minifo.com (waar ik mijn materiaal haalde) geven je de mogelijkheid een mindere voeding te kopen. Bespaar hier niet op.
  • Heb je het ding geïnstalleerd maar blijft het hangen? Of loopt het na een aantal reboots mis? Indien je mijn raad over de voeding hebt opgevolgd zal het niet daar aan liggen maar aan je SD kaartje. Check deze lijst bij de aankoop. Ik ben gegaan voor een Sandisk Extreme 16GB Class 10 en die doet het. Een Sandisk Extreme 8GB Class 6 deed het bv niet.
  • Hou er rekening mee dat hoe meer je aan de Raspberry Pi hangt, hoe meer stroom je nodig hebt. Een USB hub (die zelf van stroom voorzien is) kan hierbij helpen.
  • Op enkele plaatsen kan je lezen dat je de Raspberry Pi gerust kan overclocken. In Raspbmc is er dan ook een setting die je kan instellen daarvoor. Er werd gezegd dat je gerust voor ‘Fast’ mag kiezen, maar dat was in mijn geval geen goed idee.
  • Zaken streamen vanop de NAS doe je best via NFS. Hier vind je alle info terug hoe je dit op zet voor Synology.

Conclusie

Het ding draait na een weekje knoeien en is schitterend. Ik denk zelfs dat mijn vrouw bijna fan is. De Raspberry pi geeft me 720p output, wat alles is wat mijn televisietoestel aankan op het moment. Audio is niet wat het moet zijn, maar voor de kostprijs van dit projectje mag je ook niet al te veel verwachten.

Super content, ikke.

Categorieën
Blurs

Audiogalaxy

imageToen ik nog op de unief rondliep, was er Audiogalaxy. Een service zoals (de oude) Napster en zovelen andere, ja, een manier om zeer goedkoop en illegaal aan muziek te geraken. Maar Audiogalaxy was een beetje anders. Audiogalaxy kon je downloaden op je PC thuis (tot daar niets bijzonders), maar liet je toe muziek te zoeken op de website zodat de software thuis je keuze begon te downloaden. We spreken 1999.

Uiteraard kwam ook Audiogalaxy in de problemen en verdween. But they’re back. Deze keer ligt de focus op het mobiele, en dat is niet verwonderlijk. Audiogalaxy laat je toe met een mobiele app muziek van bij je thuis te streamen. Je laat een kleine app draaien op je PC thuis en installeert de mobiele versie op je iPhone/iPod/Android.

Categorieën
Film muziek Tech/Science

Buy-a-frame

Tijden zijn anders dan toen we klein waren. Je hebt geen 2 videorecorders meer nodig om een film te kopiëren en ook de muziekindustrie weet niet waar eerst hun legale kanonnen op af te schieten.

Ik ga me niet wagen aan het debat rond wat de impact daarvan is (hoewel ik uiteraard wel een mening heb), maar het feit is dat mensen andere manieren zoeken om hun ding te kunnen doen.

Een mooi voorbeeld is The Tunnel, een film die wil leven van de bijdragen van gewone mensen als u en ik. Je koopt een van de 135K frames voor $1 en krijgt zo de film als eerste (én je frame én credits bij de film (for what it’s worth)). Meer nog, de film zal beschikbaar zijn via bittorrent.

Microfinancing is iets waar bepaalde industriën schrik van moeten hebben (kijk, nu doe ik het toch een beetje). Diensten als Kiva doen al prachtig werk bij mensen die het echt nodig hebben en Kickstarter geeft iedereen een manier om je ding te doen zonder je broek te hoeven afsteken. Pioneer One, een webserie, volgt hetzelfde systeem.

Nog voorbeelden? Het boek van Steven Desmet, cd’s van oa Radiohead en/of van NIN.

Power to the people?

Categorieën
Film muziek

Pieter Embrechts

Heel de familie weet me te raken, maar wat Pieter aanraakt lijkt voor mij telkens goud te worden. Zo was ik in mijn jeugd al wild van de optredens van de Kakkewieten in de KJT en draaide ik zijn cd Maanzin grijs. Zijn versie van Hé Lekker Beest deed me die van Isabelle A (eindelijk) vergeten en nu lijkt hij op het punt te staan best wat momentum te verzamelen.

https://i0.wp.com/media.cultuurnet.be/media/A7EB63B4-EB4D-394C-EE8520DA8BA23DCC.jpeg?resize=96%2C150Zo is hij muzikaal terug met een nieuwe plaat. Na zijn Maanzin en El Tattoo del Tigre slaat hij weer een compleet nieuwe weg in. Op Between the Devil and the Deep Blue Sea vinden we crooner materiaal en voortgaande op wat ik zag bij Peter Live stond die cd snel op mijn wenslijstje. Als er iemand trouwens weet waar ik hem in en/of rond het Antwerpse nog aan de slag kan zien: let me know.

Verder is hij ook volledig terug als acteur en dat op de twee grootste zenders van het land. Op VTM kunnen we hem al een tijdje bezig zien in De Rodenburgs en binnenkort in Wolf (de film) en op één met Wolven (de serie die er zal op volgen).

Categorieën
Lifelog

Childhood (music) Memory

meatloaf_batouthell_2 Een schijf die ik tijdens mijn teenager-jaren haast kapot gespeeld heb is Meat Loaf’s Bat Out of Hell II. Ik weet niet hoe ik er precies terug op kwam, maar wat vast staat is dat ik hem thuis op de iPod smijt. Je hebt zo van die albums waar gewoon elk nummer goed is.

Ik denk dat ik door mijn moeder bij Meat Loaf kwam. Natuurlijk stond in die tijd de single "I’d Do Anything for Love (But I Won’t Do That)" hoog in de charts, maar toen ik de CD in huis had gehaald bleek de rest van het album me nog meer te smaken dan die melige hit.

Mijn ouders, vooral mijn moeder, hebben zeker een grote invloed gevormd in welke muziek ik op zocht. Bruce Springsteen, de Motown Sound, The Beatles, ongeveer elke song die passeerde by Tour of Duty, … Ik volgde ze in alles wat er op de platenspeler kwam en ik ben zeer blij met de basis die ze mij op die manier hebben gegeven. Dan kom je op een bepaalde leeftijd en zoek je je eigen weg en ontdek je steeds meer.

Toen de Abdijstraat op het Kiel nog een place-to-be was, brachten we haast elke week een bezoekje. Mijn Oma woont vlakbij en een wandeling daar betekende voor mij 3 dingen: ijs bij de Pinguin, speelgoed bij Christiaensen (nu opgekocht door Bart Smit) en muziek bij wat nu een Free Record Shop is. Daar leerde ik muziek kennen. Toen was het vooral trial and error: Je kocht een cd omdat

  • je er een nummer van kende
  • het een mooie cover had

Ik hoef er niet bij te zeggen dat ik veel fouten maakte, maar het was nu eenmaal het enige waar ik me op kon baseren. We waren nog te jong om met cassettes bezig te zijn en radio had ik nog niet echt ontdekt. Tijd om een CD in de winkel te beluisteren was er niet. Dingen die uiteraard in het middelbaar wel gingen veranderen en zelfs dat was nog ver weg van de luxe die we nu op het internet kennen.

Bruce Springsteen overleefde alles en blijft eenzaam aan de top (hoewel ik The Beatles niet mag vergeten te vermelden). Maar nu zijn er zo veel meer. Namen als Placebo, Radiohead, Daft Punk, Arcade Fire verdringen goden als Barry White en Diana Ross.

Maar om even terug te komen op die plaat die je grijs hebt liggen draaien: Welke was dat bij jou?

PS: Ik ga vanavond genieten van Antony & The Johnsons en u mag daar best jaloers op zijn (hoewel ik kan begrijpen dat het niet ieders favorite cup of tea is).