Categories
Blurs

Inhalen

Zo, dat was me de week wel. Na mijn afscheid bij PSA HNN begon mijn werkloos weekend waar, veel belangrijker, mijn zus met haar Kevin (verwarrend, ain’t it?) in het huwelijksbootje stapten. Foto’s zijn we nog steeds aan het verzamelen maar ik wil u gerust vertellen dat het voor mij een van de beste feestjes was in jaren. Bedankt aan alle aanwezigen in de kerk, op de receptie en zeker op het avondfeest: jullie waren stuk voor stuk geweldig. Werkelijk, ik was enorm onder de indruk en het was super om iedereen zo te zien feesten/genieten. Het deed me nog meer genieten. Uit de grond van mijn hart: bedankt.

Zoals ik al zei, op foto’s is het nog even wachten, maar dit filmpje, waarin vriend-van-de-familie Walter een liedje brengt dat hij voor het koppel had verzonnen. U herkent als melodie misschien wel een nummer van Wannes Van de Velde (7 dagen van de week).

Verder kwamen enkelen me feliciteren met de “speech” die ik in de kerk deed. Zoiets is altijd leuk om te horen, maar het is jammer dat het meestal gevolgd werd door “maar we verstonden je langs geen kanten”. Al bij al, mijn zus en Kevin hebben het verstaan, en dat is het belangrijkste. Maar voor alle anderen die toch de tekst wilden lezen (u begrijpt dat deze zelfs op het moment van lezen lichtjes afweek ;)):

Beminde gelovigen,

Ik wou altijd een zus. Blijkbaar zo hard dat mijn ouders op een gegeven moment zich afvroegen wat er ging gebeuren mocht het een jongen zijn. Maar ze kwam en tragische gebeurtenissen werden vermeden. Ik was dolgelukkig en dat zie je bijvoorbeeld al aan de fotoalbums. Zoals bij waarschijnlijk iedereenheeft bij ons thuis elk kind er eentje: mij, Christie en papa. Als je die van mijn zus ooit gezien hebt, dan weet je hoe blij ik was. Een foto van haar alleen is namelijk zeldzaam zoniet onbestaand. Eigenlijk is er maar een volgens mij, eentje waar ze met Pasen chocolade eieren aan het eten. De reden dat ze er alleen op staat is omdat ik ze aan het zoeken was in haar plaats.

En toch… Qua karakter waren en zijn we heel anders. Als mijn ouders iets vroegen om te doen zei ik "ok", mijn zus vroeg "waarom". Bij het spelen had ik lego, en hield me in stilte, op mezelf, bezig. Mijn zus had echter steeds iemand nodig, bijvoorbeeld om droomtelefoon te spelen. U mag drie keer raden wie in dat spel steeds mee op zoektocht kon naar de ideale man.
Als ik begon uit te gaan, wou zij mee. Toen ze eindelijk zelf mocht uitgaan wou ze niet meer.
Kortom: zelfstandig en gehoorzaam versus sociaal beestje en koppig of eigenzinnig.

Later begon ik vriendinnetjes mee naar huis te brengen, zij, een paar jaar daarna, vriendjes. Uiteraard sla je dan aan het keuren. Voor broer en zus zijn de criteria voor een lief bikkelhard. Weinigen, om niet te zeggen geen, raakten door de controle. Ik geef toe, het was leuker als ze vriendinnetjes meebracht.
Tot ze eindelijk, meer dan 5 jaar geleden reeds, tot de jaren van verstand kwam. De conclusie was snel gemaakt, verder onderzoek was niet nodig. Kort en bondig wist ze me te overtuigen dat ze de ware had gevonden met 3 woorden: "Hij heet Kevin".

De naam, u mag het zelf nakijken thuis, staat voor "aardig, zacht en knap". U merkt het zelf al: Nagel op de kop, Wikipedia heeft eens te meer gelijk. Mijn felicitaties aan mijn ouders voor de grondige analyze die ze destijds blijkbaar gemaakt hebben bij het kiezen van mijn naam. Ja, zelfs voor onze bruidegom gaan enkele van deze eigenschappen op.

Verder zijn er nog wel wat andere redenen die doen geloven dat dit wel snor zit. Dat mijn familie, met misschien mezelf als kleine uitzondering, voetbalgek is, zal voor velen geen verrassing zijn. Als we dan aan Kevin denken, dan vragen we ons af of toeval wel bestaat. Gedurende de jaren heb ik hem beter leren kennen en realiseer me nu dat een broer al bij al toch zo slecht niet is.

Maar dit alles geeft geen garantie op liefde, zo naief zijn we niet. Maar wat dan wel? Een moeilijke vraag waar ik lang over heb liggen nadenken. Ik dacht het gevonden te hebben op de vrijgezellenavond van Kevin. We kwamen een groep meiden tegen in een of ander Hollands feestcafé in Antwerpen, iets waar je hem trouwens niet gemakkelijk uit weg krijgt, en ze vroegen om een spelletje te spelen. De vrijgezellen moesten geblinddoekt elkaars tanden poetsen met slagroom als tandpasta, of zoiets. Ik ga u de details besparen. Achteraf kwam hij mij vragen of het niet ambetant was om dat als "broer van" te aanzien. Mijn eerste gedacht was, oh, kijk eens hoe attent hij is en hoe hard hij met Christie en haar broer begaan is. Achteraf, bij de kater, bekeken, kon ik er enkel uit opmaken dat hij best wel slim is, een eigenschap dat we niet terugvinden bij de omschrijving van onze naam. Niets is perfect, ook Wikipedia dus duidelijk niet. Een aanpassing volgt morgen. Maar ik had nog steeds geen antwoord op mijn vraag: Waarom zit dit zo goed, waarom is Kevin, die eene?
Achteraf bekeken is het best eenvoudig: ik moet gewoon naar mijn zus kijken. En hoewel er al een jaar stress aan deze dag is vooraf gegaan, zie ik, en meer dan ooit vandaag, dat mijn zus straalt en gelukkig is. En dat is voor een broer nog steeds het beste dat hij wensen kan.

Zusje, Kevin. Iedereen die jullie dierbaar is, zal het met mij eens zijn: het leven dat jullie samen tegemoet gaan zal fantastisch zijn. We denken dat niet, we weten dat, we zien dat. Geniet ervan, met volle teugen, te beginnen met nu, dit. Probeer alle organisatorische elementen te vergeten en te genieten van dit moment, jullie dag. Wat velen niet weten is dat, telkens ik iets moet doen als dit, voor een groep mensen spreken bijvoorbeeld, mij steeds inbeeldt dat mijn grootvaders achter mij staan. Zij zijn Raadgevers, steun, gidsen.
Zoals zij nu achter mij staan, staat met hen en mezelf heel deze gemeenschap die hier aanwezig is achter jullie. Om mee op reis te gaan. En vergeet niet: Alles wat geweest is, was slechts de inleiding.

Koud zou, alle twee.

Verder stond deze week in het teken van WEBS, mijn nieuwe werkgever. Buiten nu, want nu ga ik het compromis voor ons huis tekenen.

3 replies on “Inhalen”

Mooie speech, K. En t was idd een fantastisch feest met dito kater op ondag ;o)

Comments are closed.