Categories
online

Een twitter experiment, noemen ze dat

Een zeer invloedrijk persoon schrijft het volgende op twitter :

Op zich niets mis mee. Wel frappant was het groot aantal mensen die dat “nieuws” oppikken en verder verspreiden. Onder hen mensen waar ik dat niet van had verwacht,  iets dat niet enkel bij mij verdacht overkwam (gelukkig).

Het ging dus inderdaad om een test. Een “experiment”, van Peeters & Pichal. En ik? Ik ben kwaad. Het is belachelijk dat ik er me druk over maak, ik weet het, en het is helemaal door de geiten besnuffeld dat ik zelfs niet echt weet wat me in heel het verhaal zo boos maakt. Maar ik voel wat ik voel en ik kan daar niets aan doen.

Is het omdat het in mijn ogen om een “rigged” experiment ging aangezien sommige mensen, zoals ze zelf nu toegeven, op aanvraag de boodschap hebben doorgegeven en dus niet spontaan? Ben ik zo van bepaalde mensen geschrokken en is daarom mijn bloed aan het koken? Of ligt het gewoon aan mij, Clopin die zich weer veel te snel zit op te winden in zaken die er niet toe doen? Help me.

Misschien moet ik eerst eens luisteren naar de uitzending, want dat kon ik niet hier op het werk. Als je zelf ook (nog eens) wil horen, dan kan je hier en hier terecht.

Of weet je wat? Ik ga een goed, heet had nemen en dromen van een groter bad, zodat Evelyne er mee in kan. Laten we dat doen, en niet naar de uitzending luisteren.

23 replies on “Een twitter experiment, noemen ze dat”

Dat van dat bad lijkt me een goed idee! Maar serieus: ik ben te impulsief geweest en vind het erg (en “verschietachtig” zoals ze in Hamme zeggen) dat ik je zo boos heb gemaakt. Mijn excuses, echt waar!

Sommigen deden het op aanvraag van Clo, maar ik denk niet dat ze wisten dat het fake was (cfr crossthebreeze 's tweet nadat was uitgekomen dat het een experiment was). Anderen zagen er genoeg nieuwswaarde in om het op eigen houtje te RT'en. Ik hoop dat dat een antwoord op uw vraag is ;)

Ik vind het een interessante test, én het was leuke radio. Twitter is altijd wat 'fun' geweest op internet, neem het dan ook een beetje als 'fun' op!

Elke dag sterven er onschuldige mensen in eeuwigdurende conflicten en wij zouden ons hierom druk moeten maken? I don't think so.

Correct me if I'm wrong, maar ik vermoed ook niet dat Clopin ECHT boos is in de zin van “ik ga hier zodadelijk eens 3u minder van slapen”.
Ik vermoed wel dat hij met bepaalde praktijken niet om kan en dat het vooral om een bepaalde desillusie gaat. Bij iets wat je niet verwacht hoort bij vele mensen een moment van bezinning en ik denk dat we dat hier meemaken. En terecht.

@lieve: Er zijn inderdaad ergere dingen in het leven. Veel ergere dingen. Dit wil echter niet zeggen dat je dicht bij huis ook niet kritisch mag zijn.

Mja… Het is een manier om in de media te komen. Dat kan voor jezelf of voor je job interessant zijn.

Ik las de tweet en vond het vreemd. Niet alleen dat mister Q met zo'n oude geit zou optrekken, maar ook dat Clo het zo naar buiten smeerde. Meer heb ik er niet over nagedacht.

Alweer een scheet in een fles :) Volgende week is er wel weer een andere Twitter controverse en ongetwijfeld gaat die weer helemaal aan mij voorbij, net zoals deze.

Kan er iemand op de vraag van Tom Bernaerd antwoorden? Vind ik niet onbelangrijk om het hele verhaal juist te kaderen.

Ik heb het geRT op vraag van Clo. Na de RT heeft zij me de context geschetst: dat het een test was voor een uitzending van Peeters en PIchal de volgende dag. Op zich vind ik daar niets mis mee: wat belangrijk is, is de manier waarop je achteraf meedeelt aan followers dat het om een experiment gaat en waartoe dat experiment dient. (Het heeft niet de reikwijdte ervan, maar paola246 is niet veraf.)

Ik denk dat het experiment op twee fronten gefaald heeft:
– Clo's initiële tweet was te weinig @bnox-style, waardoor meteen het experiment haar niet in dank werd afgenomen.
– Er was tijdens de uitzending van P&P absoluut geen ruimte voor enige vorm van nunacering van het experiment: de conclusie die ze op voorhand al hadden vastgelegd was: “twitteraars nemen alles klakkeloos over” en “het internet is een bron van valse informatie”.

In die zin denk ik dat Clo en met haar de RT'ers, waaronder ikzelf, zelf in de val van de manipulatie zijn getrapt.

Vergeet even het hele experiment. Voor mij zit de essentie van de zaak in http://twitter.com/Toon/status/1121285639. Social media vs public privacy. Niet in de vraag of twitter een betrouwbaar roddelkanaal is en je invloedrijke mensen zomaar op hun woord moet geloven. En ik vind het beetje jammer dat noch in het programma noch in de blogosfeer dàt element aan bod is gekomen…

Ik vind het allemaal een beetje overroepen eigenlijk. Twitter is een kroeg, iemand vertelt daar iets en dat wordt doorverteld aan iemand. Twitter is geen nieuwskanaal. Als een jouranlist daar iets opvangt dan is dat net hetzelfde of hij hoort iets op café.
Ik begrijp ook niet waar dat 'experiment' nu eigenlijk over ging: 'hoe snel verspreid een gerucht zich in een café' , ik kan dat niet opzienbarend noemen. Op een café worden ook geen vragen gesteld bij de privacy van mensen dus ook die vraag begrijp ik niet goed.
Bloggers zijn geen journalisten, het zijn burgers die hun verhaal doen en een journalist die 'nieuws' herkent kan daar zijn voordeel mee doen.
Journalisten moeten alleen ook niet doen alsof ze heiliger zijn dan de paus. Alsof hun schrijfsels geen belangrijke gevolgen kunnen hebben. Freelance Journalist Koen Vervloesem heeft daar net een goed voorbeeld van gegeven op zijn blog. http://koan.filosofie.be/index.php?/archives/12

Mensen die niet frequent internetten en niet bekend zijn met het begrip Twitter (en al wat daarmee te maken heeft) zien het dan ook niet als een café, maar je kunt het ze moeilijk kwalijk nemen dat ze er een andere (ietwat verkeerde, mag ik zeggen) visie op hebben :) Je hebt gelijk, vind ik.

Comments are closed.