Categories
Events muziek

Waarom ik blij ben dat Ishtar gaat

Kris Wauters heeft denk ik groot gelijk. De grote troef van dit nummer is dat je er bij stil staat en er een mening over hebt. Sommigen zullen het uitlachen, sommigen zullen er vrolijk van worden (en voor alle duidelijkheid: ik hoor bij de laatste groep). Er zal dus over gepraat worden en dat is een goeie zaak, kijk maar naar Lordi.

En dit is ook wat het meeste van de andere finalisten misten. Brahim heeft een leuk liedje dat ik de radio graag hoor spelen als ik met de zon in mijn snoet van het werk naar huis rij. Maar tijdens Eurosong ga ik waarschijnlijk naar het toilet. Nelson is leuk op de achtergrond op een zondagnamiddag maar tijdens Eurosong ga ik waarschijnlijk een pintje halen. Sandrine is fantastisch maar dit liedje is niet genoeg. Geloof me, ik zou ze enorm graag sturen, en zeker dit genre, maar ze kan meer en beter aan dan deze song. En dan hebben we nog die Paranoiacs. Mijn nummer twee. Maar er mist iets en ik kan er mijn vinger niet op leggen. Of misschien is er juist iets te veel. Overacting ofzo, I dunno.

16 replies on “Waarom ik blij ben dat Ishtar gaat”

Ik zeg té veel. Het gaat er wat over. Vlaanderen ontdekt precies ineens rock & roll en dat klopt gewoonweg niet. Oké het klinkt goed in de oren, maar de puzzel past niet. En om ff voor de sport wat door te bashen, wat niet van mijn gewoonte is: Rafke gedraagt zich als ne kleuter die in zijn broek doet van alle aandacht dat em krijgt. Van de week gezien op de Ossemarkt in ‘t Stad. Hij zag er alles behalve rock & roll uit, moet ik zeggen.

Voor mij is de volgorde anders. Sandrine op twee en de para’s op drie.
Ik had in Belgrado graag voor Sandrine gesupporterd, maar het had ginder net zoals hier geweest: beestig goed, maar niet beestig goed genoeg.
Wat Ishtar betreft: het zal er op of eronder zijn. En eerlijk gezegd vrees ik eronder. Maar het moet gezegd, door Ishtar ga ik voor het eerst in 7 of 8 jaar nog eens kijken in mei.

Dat kan goed zijn, dat het eronder is. Maar ik stuur veel liever een alles of niets, dan een middelmaat.
Over de Paranoiacs: Ik snap ook niet dat je tijdens dat nummer zo op een keyboard te keer moet gaan ;)

Vond de Paranoiacs zeer goed eigenlijk. Vliegt er direct in dat nummer, je bent mee of je bent het niet. En het refrein blijft hangen en zingt makkelijk mee. En laten we eerlijk zijn. Wie is er op zijn 45 (of hoe oud zijn die gasten) nog rock n roll? Dat zijn alleen de Stones. Zelfs Metallica zijn watjes geworden.

Ik vrees voor Ishtar eerlijk gezegd. Ik denk dat je dat een paar keer moet horen om het goed of slecht te vinden. Ik ben alleszins bij de eerste beluistering (in de eerste ronde) van de tv weggelopen om de afwas te gaan doen (en ik haat afwassen).

Ik zeg té veel. Het gaat er wat over. Vlaanderen ontdekt precies ineens rock & roll en dat klopt gewoonweg niet. Oké het klinkt goed in de oren, maar de puzzel past niet. En om ff voor de sport wat door te bashen, wat niet van mijn gewoonte is: Rafke gedraagt zich als ne kleuter die in zijn broek doet van alle aandacht dat em krijgt. Van de week gezien op de Ossemarkt in 't Stad. Hij zag er alles behalve rock & roll uit, moet ik zeggen.

Voor mij is de volgorde anders. Sandrine op twee en de para's op drie.
Ik had in Belgrado graag voor Sandrine gesupporterd, maar het had ginder net zoals hier geweest: beestig goed, maar niet beestig goed genoeg.
Wat Ishtar betreft: het zal er op of eronder zijn. En eerlijk gezegd vrees ik eronder. Maar het moet gezegd, door Ishtar ga ik voor het eerst in 7 of 8 jaar nog eens kijken in mei.

Dat kan goed zijn, dat het eronder is. Maar ik stuur veel liever een alles of niets, dan een middelmaat.
Over de Paranoiacs: Ik snap ook niet dat je tijdens dat nummer zo op een keyboard te keer moet gaan ;)

Vond de Paranoiacs zeer goed eigenlijk. Vliegt er direct in dat nummer, je bent mee of je bent het niet. En het refrein blijft hangen en zingt makkelijk mee. En laten we eerlijk zijn. Wie is er op zijn 45 (of hoe oud zijn die gasten) nog rock n roll? Dat zijn alleen de Stones. Zelfs Metallica zijn watjes geworden.

Ik vrees voor Ishtar eerlijk gezegd. Ik denk dat je dat een paar keer moet horen om het goed of slecht te vinden. Ik ben alleszins bij de eerste beluistering (in de eerste ronde) van de tv weggelopen om de afwas te gaan doen (en ik haat afwassen).

Comments are closed.