Emma Online: Roundup

Ik heb vorige week een leuk gesprek gehad met Tine Deboosere. Blijkbaar is mijn initiële reactie op de online experience rond Emma daar vrij negatief overgekomen, dus het was goed even wat plooien glad te strijken, en haar wat te kunnen uithoren over het gebeuren.

We kunnen van een succes spreken. Het laatste getal dat Tine had was een 7300 spelers, wat niet slecht is voor zulk een pionier-project in Vlaanderen. Lode Nachtergaele, die ik op Barcamp nog ben tegengekomen, laat me weten dat er toen al 5000 mensen hebben deelgenomen aan het eindspel. Niet slecht, en zij weten op dit moment al hoe het verhaal afloopt. Het is te zeggen, zij weten wie de moordenaar van Emma’s vader is, de echte afloop blijft iets om naar te kijken (en nee, ik geef uiteraard niets prijs) ;)
Actuele cijfers zeggen 3000 unieke spelers op het eindspel en 8500 geregistreerde cijfers, dat mag je inderdaad een succes noemen. De site van NV Antenne trok tijdens het spel 50000 unieke bezoekers en genereerde zo 2 miljoen pageviews. Wat doe je met zo een community? Een van de uitdagingen is die groep bijeen te krijgen en houden. Een geluk voor de productie, want dit werd voor een stuk voor hen gedaan door het Emma forum, waar ze ook uitdrukkelijk op aanwezig waren, zonder maskers. Tine, die ook al eerder op het 16+ project zat, zoekt al langer naar een manier om kijkers inspraak te geven in fictie.

Ideaal zou een serie zijn waar de kijker beslist hoe de serie loopt. Maar fictie kost natuurlijk veel geld, en alle mogelijke scenario’s uittekenen en inblikken is onhaalbaar.

Maar met Emma Online is ook bewezen dat je de kijker enorm interactief kan betrekken voor veel minder geld. Het budget was namelijk niet enorm: je kan het vergelijken met wat nodig is voor één aflevering van de serie. Dit was genoeg om enorme reacties los te krijgen bij kijkers/spelers.

Als je sommige reacties op de blogs, of posts op het forum bekijkt, dan dan je het vergelijken met wat je vroeger bij de poppenkast veel had: de kinderen die riepen als de wolf verscheen achter roodkapje.

Maar hoe zat het met het doelpubliek? Volgens mij had je 2 groepen, 2 uitersten. Namelijk een vrij jong publiek, en een ouder publiek, wiens televisie vastgeroest staat op de eerste zender. Tine stemde in dat er inderdaad een “zone” is dat geen televisie meer kijkt, maar dat die toch werden opgepikt, juist door het spel. Zij zitten namelijk veel op het net, en kwamen zo via-via wel in contact met het spel, waarop ze de serie zijn gaan downloaden en volgen. Goeie zet dus, dat downloadbaar maken van de afleveringen. En hier werkte het voor de VRT uniek: het spel bracht meer kijkers naar de serie, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Heroes, die de “extended experience” in de serie “pluggen” door URL’s in beeld te laten verschijnen. Uiteraard zaten er wel verwijzingen in de serie, zoals Emma die op haar blog een filmpje zet dat ze over een brasserie heeft gemaakt, en Birsen die het filmpje van Veli en Emir op haar myspace zet.

Het spel op zich werkte met twee snelheden. Telkens was er eerst het zoeken naar het nieuwe spel. Dit bracht voldoening voor de die-hards maar anderzijds heb je ook een grotere basis die het rustiger aan wilden doen. Zij hadden geen boodschap aan de hele zoektocht en wilden enkel het spel spelen. Voor hen werd het na een paar dagen gemakkelijker gemaakt om deze te vinden. Ook binnen de productie was het altijd afwegen of iets te gemakkelijk was of jusit te moeilijk. Dit gaf als voordeel dat er een evenwicht werd gevonden dat zo ook voor de spelers werkte.

Tine ging nu proberen op vakantie te gaan en af te kicken, want de ervaring bleek enorm verslavend te werken en naar meer te smaken. Ik vertelde ze nog dat ik best wel jaloers was op haar, dat ze dit heeft kunnen/mogen doen. Haar antwoord zal ik nooit vergeten:

En terecht!

En wat betreft de serie die het hem voor mij niet doet, het moge duidelijk zijn dat het voor veel mensen het wel doet: Emma neemt de 14de plaats in van de top 20 van de kijkcijfers.