Nier

Dit las ik zondagmorgen bij mijn koffie en pistolets in de Zondagskrant. Je weet waarschijnlijk wel hoe ik me er bij voelde. Ik wil het hier toch vermelden om later op terug te kunnen kijken. Om aan mijn kinderen en/of kleinkinderen te kunnen zeggen van “Kijk, toen was de wereld zo fucked up.” Ik ben benieuwd of ik het met een glimlach ga kunnen zeggen omdat het beter gaat, of met een zucht omdat het slechts het begin leek te zijn.