De sofa

Hij: “Goeiemorgen meubelhandel *****, waarmee kan ik u helpen?”
Ik: “Goeiemorgen, u spreekt met Kevin De Mulder. Ik heb bij jullie een sofa besteld en ze hadden mij toen gezegd dat het een 10-tal weken zou duren en die zijn ruim voorbij. Ik heb al eens gebeld na die 10 weken, zo een kleine 2 weken geleden, en jullie hebben mij toen gezegd dat hij kortdaags binnen ging komen en dat jullie mij zouden opbellen voor de levering. Aangezien ik nog niets heb gehoord bel ik dus even om te horen of er al meer nieuws is.”
Hij: “En op welke naam was dat Mijnheer?”
Ik: “De Mulder”
Hij: “Een ogenblik aub.”
….
Hij: “Mijnheer?”
Ik: “Ja?”
Hij: “Volgende week donderdag, zou dat passen voor u?”
Ik: “Euh, ja, ik moet dat nog wel even hier op het werk afstemmen maar normaal moet dat kunnen. Is hij dan al binnen?”
Hij: “Ja hoor.”
Ik: “Ah zo. Euh ja, dan zal ik maar snel langs de politie gaan zodat er plaats is.”

Ik vraag me af hoe lang die zetel daar al staat. Maar kom, hoera en vreugde, want het tijdperk van twee matrassen op elkaar als zetel in de living is achte de rug. Juich, oh rug, een leuning komt eraan. Viert feest, oh benen, want vanaf volgende donderdag kunnen we elke avond in de sofa ploffen.