Vrolijk

Wat een dag. Ik heb zojuist te horen gekregen dat ik niet hoef te vrezen voor mijn job. Prachtig want ik voel me echt thuis waar ik nu ben. De spanning valt weg en ik heb dus energie met bakken om dat project in een verdere stroomversnelling te brengen. Verder is het vandaag, zoals je wel kan merken, de dag waarop mijn Evelyne officieel een jaartje langer op de aardbol rondloopt.

Minder is dat we een dag dichter zijn bij zondag. Waarom? Wel, ik had mij voorgenomen, samen met nog andere vrienden, dat als Dirk, een van mijn beste vrienden die op dit moment met behulp van chemo een kanker aan het bestrijden is, zijn haar zou verliezen, ook wij ons haar vaarwel zouden zeggen. Deze zondag zal er een zoemend geluid boven mijn hoofd hangen. Een tondeuse die het werk zal verrichten.

Voor en na foto’s kan u uiteraard verwachten…